Οι όμορφοι άνθρωποι

Γεννηθήκαμε και μας βάλανε στο κέντρο. Σ’ ένα κέντρο που είτε μας παραχάϊδευαν, είτε μας παραέκριναν, είτε εναλλάξ και τα δύο. Στην καρέκλα κάτω απ’ τα μεγάλα φώτα στο μέσο της κουζίνας και στις γιορτινές συναθροίσεις περίμεναν την ατραξιόν ή την γκάφα μας για να επιβραβεύσουν ή να πατρονάρουν. Μας συνέστησαν να ‘μαστε προσεκτικοί, επιφυλακτικοί και μετρημένοι. Μας έπεισαν ότι οι άλλοι μας ζηλεύουν, ότι θα επιδιώξουν...

Read More

Δεν ζούμε, τρέχουμε: Το κείμενο για τις ψυχικές ασθένειες που σαρώνει

  «Δεν ζούμε, τρέχουμε» Όλο τρέχουμε, κάτι να προλάβουμε, κάτι να κάνουμε, κάποιον να δούμε, κάτι να πληρώσουμε, κάτι να ακούσουμε, κάτι να μάθουμε, κάτι να διαβάσουμε, κάτι. Απ’ τη στιγμή που ανοίγουμε τα μάτια μας μέχρι να τα κλείσουμε, τρέχουμε. Ακόμα και τις στιγμές που ξεκουραζόμαστε, ακόμα και στον ελεύθερο χρόνο μας, ακόμα και τότε κάτι πρέπει να κάνουμε. «Τι κάνεις;». «Τίποτα» (αυτή είναι η πιο ανησυχητική απάντηση). «Τι κάνεις;»....

Read More

Εκείνοι που μια μέρα απλά εξαφανίστηκαν

Φαινόμενο ghosting∙ ένας σύγχρονος τρόπος χωρισμού, ένας όρος που περιγράφει την αμήχανη εξαφάνιση ενός ανθρώπου απ’ τη ζωή μας. Το λεγόμενο «μου είπε πως πάει για τσιγάρα και δε γύρισε ποτέ» της εποχής μας. Μια ανθρώπινη συμπεριφορά που ολοένα και κερδίζει χώρο στην κοινωνία, χωρίς να τον αξίζει. Συγκεκριμένα αναφέρεται σε δυο ανθρώπους που έρχονται σε επαφή (κυρίως εpωτικά ή και φιλικά), έχοντας επιλέξει προφανώς συνειδητά ο ένας τον...

Read More