Προ ημερών είδα ένα πολύ απαισιόδοξο βίντεο από αυτά που κυκλοφορούν στο δίκτυο και αναφέρονται στην παγίδα του Μάτριξ.
Το βίντεο δείχνει ξεκάθαρα την
δυνατότητα ʺανοίγματοςʺ πύλης διαφυγής, και με τις δύο αντίθετες
δυνάμεις αυτού του κόσμου/matrix:
Την παγωμένη (θετική) και την πύρινη (αρνητική).
Καμία όμως δεν εξασφαλίζει την
δραπέτευση! Και οι δύο πύλες οδηγούν τον δραπέτη ξανά στο κελί του,
επειδή και οι δύο αυτές δυνάμεις βρίσκονται στην κυριαρχία της φυλακής
του Μάτριξ.
Αυτό κάνουν οι άνθρωποι: Χρησιμοποιούν τα εργαλεία του matrix και με αυτά φιλοδοξούν να δραπετεύσουν!!!!!
Εντάσσονται λοιπόν σε ομάδες:
Άλλοι με την θετική πλευρά όπου εκπαιδεύονται: είτε στη θετικότητα,
είτε στις θεραπείες, την ενόραση, την μελλοντολογία και στα άλλα κόλπα
της 6ης αίσθησης·
Και άλλοι με την αρνητική πλευρά, υπηρετώντας τις σκοτεινές δυνάμεις
και την μαγεία, ευελπιστώντας πως αυτές θα τους ανοίξουν την μεγάλη
πύλη…
Η θετικότητα στόχο έχει να εμφανίσει τη
φυλακή του μάτριξ όμορφη και δελεαστική, αναχαιτίζοντας κάθε επίδοξο
δραπέτη να την εγκαταλείψει, και η αρνητικότητα πετυχαίνει να τον
βραχυκυκλώσει.
Τι θλιβερή κατάσταση!!!
Η πραγματική παγίδα του ανθρώπου είναι ότι δεν έχει αντιληφθεί ακόμη,
πως και οι δύο αντίθετες δυνάμεις ―το καλό και το κακό― είναι υπηρέτες
του Μάτριξ…
Στο συγκεκριμένο βίντεο, τα χαρακτηριστικά του Yin-Yang, περιγράφονται πολύ πετυχημένα!
Ενώ η ηρωίδα επιχειρεί να δραπετεύσει από την θερμή (πχ) πύλη, επιστρέφει πάλι στο κελί της, από την αντίθετη πύλη, την ψυχρή …
Ο νόμος της ταλάντωσης επικρατεί παντού, καθώς η κάθε κατάσταση (θερμή πύλη) γεννάει το αντίθετό της (ψυχρή πύλη).
Η μέρα γεννάει την νύχτα και η νύχτα γεννάει την μέρα.
Η εισπνοή προκαλεί την εκπνοή και η εκπνοή προκαλεί την εισπνοή.
Παντού ο ίδιος ατέρμων κύκλος …της εναλλασσόμενης ταλάντωσης, που το κάθε τι γεννάει το αντίθετό του.
Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει ούτε καλό
ούτε κακό, παρά μόνο η δική μας εναλλασσόμενη αντίληψη, ανάλογα με το
σημείο του τροχού της «ζωής» που βρισκόμαστε σε κάθε διαφορετική
περίσταση. Από εκεί, παρατηρούμε τα γεγονότα, και άλλοτε μας φαίνονται
«καλά», και άλλοτε «κακά».
Αν μετακινηθούμε στο αντίθετο σημείο απ’ όπου αρχικά βρισκόμασταν, θα
δούμε τα ίδια γεγονότα από άλλη σκοπιά, και θα τα χαρακτηρίσουμε τελείως
διαφορετικά από πριν.
Ευαγγέλιο Μαγδαληνής:
«Ποια είναι η αμαρτία του κόσμου;
Ο διδάσκαλος απάντησε:
Δεν υπάρχει αμαρτία.
Εσείς είστε που κάνετε την αμαρτία να υπάρχει, όταν ενεργείτε σύμφωνα με τις συνήθειες της φύσης σας»
Και θα αναρωτηθεί τότε κάποιος:
―Και πως μπορούμε να δραπετεύσουμε απ’
όλη αυτή την παγίδα, αφού είτε χρησιμοποιήσουμε τα εργαλεία της θετικής
πλευράς, είτε της αρνητικής, είμαστε καταδικασμένοι να αποτύχουμε???
Η απάντηση είναι:
Πρωτίστως φυσικά, συνειδητοποιώντας ότι βρισκόμαστε σε μία φυλακή.
Συμπωματικά, το βίντεο απεικονίζει την ίδια περιγραφή που δίνω μέσα στο
βιβλίο μου (Αντέχεις την Αλήθεια; Το Χρονικό της Αιχμαλωσίας) για την
ψευδεπίπλαστη ελευθερία του ανθρώπου.
«…Όση ελευθερία μπορεί να έχει ένας
κρατούμενος μέσα στο κελί του, που είτε μπορεί να ξαπλώσει, είτε να
βηματίσει, είτε να διαβάσει, είτε να κοιμηθεί, είτε να ονειρευτεί, είτε
να παραμείνει όρθιος, είτε να καθίσει –αλλά πάντα μέσα στο κελί του– την
ίδια «ελευθερία» έχει και ο πλέον ελεύθερος άνθρωπος.»
Αυτή την φυλάκιση, την περιγράφει και ο Πλάτων:
Πλάτων ‘Φαίδων’ (Περί Ψυχής) (62b):
«Η δικαιολογία λοιπόν που λέγεται γι’ αυτά κατά την μυστική
διδασκαλία, είναι ότι οι άνθρωποι είμαστε μέσα σε κάποια φυλακή και ότι
δεν πρέπει κανείς ούτε να ελευθερώνει τον εαυτό του, ούτε να δραπετεύει
…και ότι οι θεοί φροντίζουν για μας και πως εμείς οι άνθρωποι είμαστε
ένα από τα κτήματά τους.»
Η ηρωίδα του βίντεο γνωρίζει ήδη πολύ
καλά, ότι βρίσκεται σε φυλακή. Όμως από μόνη της αυτή η επίγνωση δεν
φτάνει. Χρειάζεται και κάτι ακόμη:
Την κατανόηση ότι και οι δύο όψεις του κέρματος ―αν και διαφορετικές― ανήκουν στο ίδιο κάλπικο νόμισμα.
Ευαγγέλιο Φιλίππου
«9. Το φως με το σκοτάδι, η ζωή με το θάνατο, τα δεξιά με τα αριστερά είναι αδέλφια δίδυμα.
Δεν είναι δυνατό για αυτά να χωριστούν το ένα από το άλλο.
Εξαιτίας αυτού, ούτε είναι τα καλά καλό, ούτε είναι τα κακά κακό, ούτε είναι ζωή η ζωή, ούτε είναι θάνατος ο θάνατος.»
Αυτή η επίγνωση της καθολικής διττότητας
οδηγεί κατ’ επέκταση στην συνειδητοποίηση της διττής και
διαχωρισμένης δικής μας ύπαρξης.
Αυτή απαρτίζεται από τα δύο πνευματικά τμήματα του ανθρώπου:
Τον Θεϊκό Σπινθήρα/Αδάμ που ενσαρκώνεται μέσα στον υλικό άνθρωπο (άνδρα
ή γυναίκα), και στην ανώτερη Πνευματική του κατάσταση, που αποκαλείται,
είτε Ανώτερος Εαυτός, είτε Εγώ Ειμί Παρουσία/Εύα είτε με άλλα παρόμοια
ονόματα.
Ο Πλάτων στο ακόλουθο απόσπασμα, δεν
αναφέρεται σε μία υλική κατάσταση του ανθρώπου, αλλά σε μια Πνευματική·
γι’ αυτό λέει πωςʺαρχικά ο άνθρωπος ήταν στρογγυλός, που είχε τις
πλευρές του σε κύκλοʺ.
Το επίμαχο σημείο είναι ο διαχωρισμός εκείνου του Ανθρώπου από τον Δία,
ένας διαχωρισμός αντίστοιχος με εκείνον του Αδάμ και της Εύας.
Πλάτων ‘Συμπόσιο’ Λόγος Αριστοφάνη (189 δ -190 δ)
«Διότι η παλαιότερη φύση μας δεν ήταν όπως είναι τώρα, αλλά διαφορετική.
Όχι όπως είναι σήμερα δύο (είδη), το αρσενικό και θηλυκό, αλλά πρότερα
υπήρχε ένα τρίτο είδος, κοινό αυτών των δύο, του οποίου το όνομα πλέον
δεν υφίσταται· διότι αρσενικοθήλυκος ήταν τότε ο άνθρωπος, ένας, και
κατά το είδος, και κατά όνομα κοινός, από το αρσενικό και από το θηλυκό.
…Έπειτα κάθε άνθρωπος αυτού του είδους, στρογγυλός ήταν, και είχε τις πλευρές του σε κύκλο.
…Ο Ζευς είπε θα χωρίσω στα δύο κάθε έναν ώστε να γίνουν ασθενέστεροι».
Αυτός ο διαχωρισμός είχε σαν αποτέλεσμα τον θάνατο του ανθρώπου, δηλαδή την φυλάκισή του μέσα στο Μάτριξ.
Φιλίππου Ευαγγέλιο:
«§76 Όταν η Εύα βρισκόταν μέσα στον Αδάμ, δεν υπήρχε θάνατος. Όταν χωρίστηκε από αυτόν, ο θάνατος επήλθε».
Αν κάποιος λοιπόν άνθρωπος,
διαχωρισμένος από το ανώτερο πνευματικό του τμήμα, αποφασίσει να
δραπετεύσει από το Μάτριξ, ΘΑ ΑΠΟΤΥΧΕΙ.
Για να δραπετεύσει, θα πρέπει να είναι ΑΚΕΡΑΙΟΣ, ΠΛΗΡΗΣ, δηλαδή ΕΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟΣ.
Ας δούμε τώρα, πως αυτό μπορεί να επιτευχθεί.
Τα πάντα σ’ αυτόν τον κόσμο είναι ένα
φράκταλ που επεκτείνεται επαναλαμβανόμενο. Ό,τι υπάρχει στον μικρόκοσμο,
υπάρχει και στον μεγάκοσμο.
Κάθε επίπεδο, έχει μια αντιστοιχία και με όλα τα υπόλοιπα επίπεδα.
Ας έρθουμε λοιπόν στο αξίωμα:
Οι Φυσικοί λένε:
«Αν 2 φωτόνια τα οποία κάποια στιγμή έχουν αλληλοεπιδράσει πολύ στενά,
κατόπιν τα απομακρύνουμε οσοδήποτε, τότε αυτά τα 2 φωτόνια δεν
συμπεριφέρονται σαν 2 διαφορετικά αντικείμενα, παρά σαν ένα ενιαίο με
κοινές ιδιότητες και εκφράσεις.
Αν τα απομακρύνουμε πάρα πολύ μακριά και προικοδοτήσουμε το ένα με
κάποια πληροφορία, τότε με έκπληξη διαπιστώνουμε ότι η πληροφορία αυτή
μεταβιβάζεται στο άλλο με ταχύτητες πολλαπλάσιες της ταχύτητας του
φωτός.
Στην Ελβετία έγινε ένα τέτοιο πείραμα πριν 10+ χρόνια.»
Ας αντιστοιχίσουμε τώρα τα δύο αυτά φωτόνια που
αρχικά βρίσκονταν σε αλληλοεπίδραση, με τον αρχικά ενοποιημένο Ουράνιο
Άνθρωπο (Θεϊκός Σπινθήρας + Εγώ Ειμί Παρουσία). Μετά τον διαχωρισμό
τους, (τα δύο αυτά φωτόνια) μοιάζουν με Αδάμ και Εύα, και απομακρύνονται
το ένα από το άλλο και ακολουθούν το κάθε ένα μια δική του πορεία.
Στην προκειμένη περίπτωση, ο Αδάμ (=Θεϊκός Σπινθήρας) ενσαρκώνεται στο
υλικό πεδίο άλλοτε ως άνδρας και άλλοτε ως γυναίκα, και η Εύα, ως η Εγώ
Ειμί Παρουσία ή ο Ανώτερος Εαυτός, περιφέρεται στις ΑΝΩΤΕΡΕΣ ενεργειακές
διαστάσεις αυτού του κόσμου.
Το ζητούμενο είναι και τα δύο μέρη του διαχωρισμένου ανθρώπου, να πάρουν την πληροφορία πως
ΜΟΝΟ ΕΝΟΠΟΙΗΜΕΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΔΡΑΠΕΤΕΥΣΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗ ΦΥΛΑΚΗ ΤΟΥ ΜΑΤΡΙΞ.
Ευαγγέλιο Θωμά:
«§22. Όταν θα γίνετε από δύο, Ένα.
Και εξομοιώσετε το μέσα με το έξω,
το έξω με το μέσα,
το ψηλό με το χαμηλό,
όταν θα κάνετε το αρσενικό και το θηλυκό μια ενότητα,
ώστε το αρσενικό να μην είναι άνδρας
και το θηλυκό να μην είναι γυναίκα,
όταν θα έχετε μάτια μέσα στα δικά σας μάτια,
ένα χέρι μέσα στο δικό σας χέρι,
και ένα πόδι μέσα στο δικό σας πόδι,
μια εικόνα μέσα στην εικόνα σας,
τότε θα εισέλθετε στο Βασίλειο!»
…Τότε θα δραπετεύσετε από το Μάτριξ!!!
Την ώρα που αυτή η πληροφορία θα γίνει κατανοητή και από τα δύο τμήματα του ανθρώπου, θα ξεκινήσει μια διαδικασία επανένωσης.
Αυτή είναι μια περίοδος «αρραβώνος»… Και
όπως σε μια ανθρώπινη σχέση πρέπει μεταξύ αμφοτέρων των μνηστευμένων να
υπάρχει συνεργασία, να γίνονται αμοιβαίες υποχωρήσεις και ο ηγετικός
ρόλος να παραχωρείται στον ικανότερο. Το ίδιο συμβαίνει και σε αυτή την
Πνευματική σχέση, ανάμεσα στα δύο διαχωρισμένα τμήματα του
ίδιου ανθρώπου.
Εδώ όμως οι άνθρωποι έρχονται αντιμέτωποι
με το «εγώ» τους ―το ανθρώπινο «εγώ»― και αντί να παραχωρήσουν την
ηγεσία του δύσκολου εγχειρήματος στο ανώτερο Πνευματικό τους κομμάτι,
την αναθέτουν στο υλικό τους ―συμπεριλαμβανομένων και των αστροαιθερικών
τμημάτων του υλικού― και αναλαμβάνουν «δράση» μαχητή!!!
… Γίνονται όλοι μαχητές!!!! …Ουάουουουου!!!
… Εκεί χάνουν κυριολεκτικά το παιχνίδι, … όπως και η ηρωίδα του βίντεο!!!
Αν όμως παραχωρήσουν την δράση στο
Ανώτερο Πνευματικό τους τμήμα (την Εγώ Ειμί Παρουσία), τότε, οι όροι
αλλάζουν και οι ενέργειες γίνονται τελείως διαφορετικές!
Δημιουργείται τότε αυτόματα, μια
συνεργασία: Το υλικό τμήμα (συμπεριλαμβανομένων και των αστροαιθερικών
σωμάτων) ΔΕΝ δρα, μπαίνει δεύτερο, γίνεται ταπεινό και απλά ενημερώνει
για τις περιρρέουσες συνθήκες και καταστάσεις το Ανώτερο Πνευματικό
τμήμα. Την δράση και τον έλεγχο, τα αναλαμβάνει πάντα, αποκλειστικά, το
Ανώτερο Πνευματικό τμήμα του ανθρώπου. Μόνο εκείνο είναι σε θέση να
αντιπαλέψει τους φύλακες του Ματριξ.
Εδώ έγκεινται και οι αποτυχίες κάποιων ʺμεγάλωνʺ αστρομαχητών·
εδώ κρύβεται η προτροπή κάποιων θρησκειών για ταπεινότητα.
Τα χαμηλά σώματα του ανθρώπου, υποτάσσονται στις εντολές του Ανώτερου
Πνευματικού σώματος του Ανθρώπου. Για να επιτευχθεί αυτό, χρειάζεται
απόλυτος έλεγχος του «εγώ».
Εδώ πρέπει να διευκρινίσω την ιδιότητα του Πνεύματος.
Το Πνεύμα ΔΕΝ είναι ενέργεια, ΕΙΝΑΙ ΟΥΣΙΑ και ταυτίζεται με τοΑδιαίρετο.
Βρίσκεται σε αντίθεση με το Διαιρετό, το οποίο είναι συνυφασμένο με την
διττότητα (+) (−) της ενέργειας, σε οποιαδήποτε πυκνότητά της.
Συμπέρασμα:
Την δραπέτευση από το Μάτριξ την διεκπεραιώνει αποκλειστικά το Πνεύμα
και όχι τα αστροαιθερικά σώματα … πόσο μάλλον… το υλικό!!!
Καλή επιτυχία!!
