Όχι μην το κάνεις. Αν όμως, νομίζεις ότι το έχεις ήδη κάνει, κάνε αναστροφή, γύρνα τα πανιά σου για αλλού.
Προλαβαίνεις! Βάλε πλώρη για ανοιχτούς ορίζοντες. Μην περιορίζεσαι σε άνυδρες ακτές και ερημονήσια που ξέρεις ότι αυτά που κάποτε σου υπόσχονταν μετά βίας πια σε κρατούν ζωντανό, που δεν θα σ’ αφήσουν να πας παρακάτω για να γνωρίσεις άλλα πράγματα και να βιώσεις το ταξίδι που πάντα ήθελες να κάνεις.Εσύ είσαι ο καπετάνιος και η διαδρομή δική σου να την ορίσεις. Το ταξίδι είναι ένα. Κοίτα να αξιοποιήσεις την κάθε διαδρομή του όπως νομίζεις καλύτερα.
Πυξίδα σου είναι τα όνειρά σου, πηδάλιο οι αναμνήσεις και οι εμπειρίες σου, όμως όσο και αν από αβεβαιότητα χρησιμοποιείς παράλληλα έναν εξάντα, αφουγκράσου την φωνή που αρθρώνουν τα θέλω σου και μετά ξεκίνα. Άλλωστε, οι κουκίδες του χάρτη είναι απλώς ένας μπούσουλας, βοηθητικός.
Η νοσταλγία σαν ζεστό αεράκι θα σου χαϊδεύει το πρόσωπο παρήγορα και θα σου ελαφρύνει την καρδιά όταν τα μάτια σου θα ακολουθούν την ίσαλο γραμμή ψάχνοντας αχόρταγα για νέα μέρη και αλησμόνητες περιπέτειες. Και η αγαλλίαση της αναπόλησης θα απλώνεται στους πιο μύχιους πόρους της ψυχής σου σαν ατμός και έπειτα θα εκπνέεις την θέρμη του με ανακούφιση.
Θα κλείνεις τα μάτια και θα επιστρέφεις εκεί απ’ όπου ποτέ δεν είχες φύγει στ’ αλήθεια. Για δευτερόλεπτα όλα αυτά θα σου κρατάνε συντροφιά και ύστερα πάλι θα χάνονται στο μέσα σου περιμένοντας υπομονετικά να ξεπηδήσουν και ξανά όταν τα έχεις ανάγκη. Θα περάσεις και στιγμές άπνοιας όπου η ραστώνη του ανέμου θα πνέει πολύ ισχνά, και τα πανιά σου δεν θα φουσκώνουν με την ισχύ που θα ήθελες.
Τότε θα ανησυχείς από τη μία εξαιτίας της ξαφνικής νηνεμίας και απραγίας που σε περιβάλλει και από την άλλη μήπως πρέπει να προετοιμαστείς για καμιά καταιγίδα. Κάποιες φορές ίσως παρερμηνεύσεις και τα σημάδια του καιρού ή ίσως αιφνιδιαστείς από κάποιον «κεραυνό εν αιθρία», όμως ένας ναυτικός κρίνεται ικανός όταν μπορέσει να κουμαντάρει παρά τα όποια εμπόδια το πλεούμενο του και να το οδηγήσει σε φιλόξενες στεριές.
Όταν λοιπόν, το σκαρί του πλοίου σου θα κλυδωνίζεται πάνω σε αγριεμένα κύματα περαστικών καταιγίδων, να θυμάσαι ότι τίποτε δεν κρατάει για πολύ. Ούτε τα καλά ούτε τα κακά. Έτσι, και οι θύελλες έρχονται και παρέρχονται. Και πάλι θα αναδυθεί ο ήλιος, άλλοτε μέσα από χλωμά πρωινά και άλλοτε μέσα από καθάριες, φωτεινές αυγές με τις οποίες θα χρωματίζει το ουράνιο στερέωμα η ροδοδάκτυλη Ηώς, για να συνεχίσεις την πορεία σου ακάθεκτος .
Πάντα όμως θα χαίρεσαι που είσαι εκεί για κάθε νέα ανατολή, για να δεις το ξεκίνημα άλλης μίας μέρας. Σαν έμπειρος ταξιδευτής που θα γίνεις, θα μάθεις να χειρίζεσαι τις ιδιοτροπίες των ανέμων. Θα μάθεις να εκτιμάς τα μελτέμια, τον ούριο άνεμο, πολύ περισσότερο δε όταν θα φυσάει με ένταση ο βοριάς. Απόλαυσε γενναιόδωρα την κάθε στιγμή.
Μάθε να βγαίνεις δυνατός μέσα από τις δυσκολίες και τις αντιξοότητες. Και αν πέσεις κάποιες φορές δεν πειράζει.
Είναι τότε που λέμε ότι έχεις ανάγκη να ανασκουμπωθείς για να ορθοποδήσεις. Όταν είσαι και πάλι έτοιμος τα χέρια σου θα πιάσουν το γνώριμο τιμόνι του πλοίου και θα το κατευθύνουν σαν να μην είχαν ξεκολλήσει ποτέ από αυτό.
Και για ακόμη μία φορά θα χαμογελάσεις που δεν εγκατέλειψες και θα κοροϊδέψεις τα καπρίτσια της τύχης αλλά θα ξέρεις πια πως κανείς και τίποτα δεν θα σε βγάλουν εκεί που θέλεις παρά μόνον εσύ. Θα το καταλάβεις όταν έρθει η ώρα. Ούτε λεπτό νωρίτερα ή αργότερα. Θα το ξέρεις.
Γράφει η Στέλλα Παπασαραφιανού (Απόφοιτη Τμήματος Δημοσιογραφίας & ΜΜΕ ΑΠΘ)πηγη healingeffect.gr
