Της αναγνώστριάς μας, Ιωάννας Λογοθέτη.
Πώς να χαμογελάσει ξανά η ψυχή; Ίσως το πιο δύσκολο πράγμα που καλείται η ανθρωπότητα να ανακαλύψει!
Μία αρρώστια μπορεί να θεραπευτεί, ένας πλανήτης καινούργιος να φανεί, ένα εξωπραγματικό ρομπότ να δημιουργηθεί, τι γίνεται όμως με την ψυχική μας ευτυχία και γαλήνη;
Όπου δε χρειάζεται ούτε τεχνολογία ούτε χρήματα ούτε γνώσεις πανεπιστημίου, το μόνο που χρειάζεται είναι να αγαπάμε τον εαυτό μας και να μην τον αναγκάζουμε το σκύβει το κεφάλι στα καπρίτσια των άλλων, και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.
The End.
Πόσο εύκολο και απλό ακούγεται, και το χειρότερο; Έτσι είναι πραγματικά. Και πώς φτάνεις σε αυτό το σημείο να πονάς και τα λόγια και οι πράξεις σου γίνονται εχθροί; Να ζεις με το ζόρι; Αυτό το κομμάτι το έχουμε, πώς βγαίνεις από αυτόν τον εφιάλτη;
Όπως μπήκες! Μάλιστα καλά κατάλαβες!
Να σου θυμίσω πως μπήκες; Γιατί με τόση στεναχώρια το μυαλό σου είναι μαρμελάδα! Με τη συνήθεια, συνήθισες να σκύβεις το κεφάλι, να επιτρέπεις λόγια να σε χαρακώνουν, να παραμελείς ή τη ψυχή ή το σώμα ή και τα δύο μαζί, συνήθισες να φοβάσαι.
Βάλε τέλος μόνο εσύ μπορείς γιατί μόνο εσύ αξίζεις και μετράς όποιος και να είσαι ότι και αν αντιπροσωπεύεις.
Δε θα γίνει από τη πρώτη μέρα ή την πρώτη εβδομάδα θέλει συγκέντρωση και πείσμα, ο δρόμος θα είναι δύσκολος, τον βαθμό δυσκολίας κατά κύριο λόγο θα τον επιλέξεις εσυ.
Να συνηθίσεις να σε προσέχεις, να σε υποστηρίζεις, να σε φροντίζεις και σιγά σιγά θα καταλάβεις τη διαφορά θα έρθει από μόνη της κάπως έτσι…
Μαγικά.
αναπνοές
