Μια σύντομη -και κάπως αφοριστική- κριτική απέναντι στις δύο πιθανές απαντήσεις θα ήταν η εξής:
Ο παράγοντας “τύχη” παίρνει πάντα θέση όταν η έννοια κάθε είδους προσπάθειας, μετονομάζεται σε ευκαιρία.
Όσοι στηρίζονται σε αυτή τη γλυκιά αυταπάτη, αποτινάζουν με περίσσεια ανακούφιση το θεμελιώδες δικαίωμα της προσωπικής πρωτοβουλίας και κατηγορούν τις συνθήκες και τις περιστάσεις για ότι συμβαίνει -ή δε συμβαίνει- στη ζωή τους, παίζοντας, σε καθημερινή και αδιάλειπτη βάση, κρυφτό με την ενήλικη πλευρά της υπόστασής τους. Πολλοί αρέσκονται στο να ρίχνουν την ευθύνη σε οποιονδήποτε άλλο πέραν του εαυτού τους, μπαίνοντας αυτόματα στη θέση του θύματος, χωρίς να συνειδητοποιούν ότι εκείνη, ακριβώς, τη στιγμή, σχεδιάζουν και εκτελούν την αυτοκτονία τους. Είναι οι λεγόμενοι τυχοδιώκτες, οι οποίοι κυνηγούν μια εύκολη ζωή και ελπίζουν /να τους έρθουν(!) όλα καλά”, εύχονται, δηλαδή, να έχουν μια καλή τύχη. Στο χάρτη του ελλιπούς σχεδίου τους, οι έννοιες πειθαρχεία, επιμονή, συγκέντρωση, αφοσίωση, πάθος και φυσικά, όπως προαναφέρθηκε, η έννοια της προσπάθειας, εκλείπουν.
Στον αντίποδα, υπάρχει μια μερίδα ανθρώπων, που υποστηρίζει τη δύναμη της “επιλογής”. Είναι η μερίδα εκείνη, η οποία δε περιμένει ή αναβάλλει τη ζωή, αλλά τη δημιουργεί. Επαναπροσδιορίζει και στοχεύει στην επανεπινόηση καθημερινά τη ταυτότητά της κατ’επιλογή, διότι γνωρίζει ότι είναι υπεύθυνη της ελευθερίας της και όσων η πολυδιάστατη φύση της επιφέρει.
Θέτει προτεραιότητες και δε βουλιάζει στη θέα των αμέτρητων “ευκαιριών”, καθώς γνωρίζει πως δεν είναι όλες κατάλληλες για εκείνη. Καταφέρνει βιοαναδραστικά να επιπλεύσει σε ένα κόσμο τυχαιότητας και επιδιώκει ενεργητικά την αυτοσυντήρηση της πνευματικότητάς της, έχοντας τη ως οδηγό της εξελικτικής της σταδιοδρομίας. Όσοι ανήκουν στην ομάδα αυτή, καλλιεργούν τον χαρακτήρα τους μέσα από μια αδιάκοπη φωτογραφική συλλογή πεπραγμένων, τα οποία χτίζουν και δημιουργούν πολύχρωμες εκφάνσεις του μελλοντικού τους είναι.
Είμαστε το σύνολο των επιλογών μας και όχι μιας εύπλαστα παθητικής τυχαιότητας. Η κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή, ο κύκλος των ανθρώπων που έχουμε γύρω μας, η δουλειά που κάνουμε, ο τομέας των σπουδών μας, η πνευματική, ηθική και οικονομική μας θέση καθώς και η ψυχοσωματική μας ισορροπία εξαρτάται και αποτελείται από μια σειρά προσωπικής κατεύθυνσης.
Αποσκοπώντας στην εξομάλυνση της απότομης αρχής και μέσης αυτού του κειμένου, θα καταλήξω στο ότι, γεννιόμαστε από τύχη, γινόμαστε από επιλογή.
Ο άνθρωπος μπορεί να αλλάξει τη ζωή του, διαφοροποιώντας την προοπτική του και συνειδητοποιώντας πως δεν είναι τα γεγονότα αυτά καθεαυτά που αναστατώνουν ευχάριστα ή δυσάρεστα τον μικρόκοσμό του, αλλά ο τρόπος που επιλέγει να τοποθετηθεί απέναντι σε αυτά.
Ελευθερία Καρακατσίνα – freedomsays.gr
πηγη
