Θετικότητα είναι το καθετί θετικό. Σκέψεις, συναισθήματα, ιδέες που
παράγουμε οι ίδιοι, αλλά και ιδέες, εικόνες, μουσικές, ακόμα και μια
ματιά ή μια κουβέντα που προσλαμβάνουμε από τους άλλους γύρω μας. Ο
ψυχολόγος, Γιάννης Ξηντάρας μας εξηγεί τι είναι η θετική στάση ζωής και πως αναγνωρίζοντάς τη μπορείτε να την αποκτήσετε.
Τι είναι θετικό;
Αγαπώ τον εαυτό μου, τους άλλους, τη φύση, την ίδια την υπόσταση της ζωής, την ζωντάνια της!
Νοιάζομαι για τον εαυτό μου, τους άλλους, τη φύση. Φροντίζω τις σχέσεις μου με όλα αυτά , αλλά και με το καθένα ξεχωριστά.
Διατηρώ επαφή με τα συναισθήματά μου. Νιώθω, αφουγκράζομαι τις αποχρώσεις του «μέσα» μου.
Εκφράζομαι ελεύθερα, δυνατά, σιγά, πολύ, λίγο, σοβαρά, αστεία…. Ανοίγω-όσο μπορώ- την ψυχή μου και την επικοινωνώ με τον κόσμο γύρω μου.
Ακονίζω την σκέψη μου. Διαβάζω, ενημερώνομαι, μαθαίνω. Δε λιμνάζω στα στερεότυπα και στις δογματικές αντιλήψεις.
Δημιουργώ. Κινούμαι έναντι της στασιμότητας, δεν επαναπαύομαι , εξελίσσομαι…
Αφήνω χώρο στη φαντασία (τον μοναδικό ιδιωτικό χώρο που- σε πρώτο χρόνο τουλάχιστον – δεν έχει πρόσβαση κανείς, είμαι απόλυτα ελεύθερος, δεν χρειάζεται να δώσω δικαιώματα κλπ.)
Νοιάζομαι για το σώμα μου: την υγιεινή του, τη διατροφή μου. Αγαπώ την εικόνα μου και φροντίζω για τη σωστή και επαρκή ανάπτυξή της.
Ξεκουράζομαι. Απενοχοποιώ την ανάπαυση, την αργία. Μαθαίνω να απολαμβάνω την ησυχία, τους χαλαρούς ρυθμούς- τουλάχιστον ως αντιστάθμισμα σε μια πολύβουη καθημερινότητα.
Τρέφω την πνευματικότητά μου με ό,τι της κάνει καλό: θέατρο, μουσική, ένα καλό βιβλίο, μια καλή συζήτηση, διαλογισμό, ένας περίπατος στη φύση, για κάποιους η εκκλησία, για άλλους κάτι άλλο….
Απαριθμώντας τη θετικότητα, αναλογίζομαι πόσες χαρές- μικρές, απλές, προσβάσιμες – έχει η ζωή.
πηγη
Τι είναι θετικό;
Αγαπώ τον εαυτό μου, τους άλλους, τη φύση, την ίδια την υπόσταση της ζωής, την ζωντάνια της!
Νοιάζομαι για τον εαυτό μου, τους άλλους, τη φύση. Φροντίζω τις σχέσεις μου με όλα αυτά , αλλά και με το καθένα ξεχωριστά.
Διατηρώ επαφή με τα συναισθήματά μου. Νιώθω, αφουγκράζομαι τις αποχρώσεις του «μέσα» μου.
Εκφράζομαι ελεύθερα, δυνατά, σιγά, πολύ, λίγο, σοβαρά, αστεία…. Ανοίγω-όσο μπορώ- την ψυχή μου και την επικοινωνώ με τον κόσμο γύρω μου.
Ακονίζω την σκέψη μου. Διαβάζω, ενημερώνομαι, μαθαίνω. Δε λιμνάζω στα στερεότυπα και στις δογματικές αντιλήψεις.
Δημιουργώ. Κινούμαι έναντι της στασιμότητας, δεν επαναπαύομαι , εξελίσσομαι…
Αφήνω χώρο στη φαντασία (τον μοναδικό ιδιωτικό χώρο που- σε πρώτο χρόνο τουλάχιστον – δεν έχει πρόσβαση κανείς, είμαι απόλυτα ελεύθερος, δεν χρειάζεται να δώσω δικαιώματα κλπ.)
Νοιάζομαι για το σώμα μου: την υγιεινή του, τη διατροφή μου. Αγαπώ την εικόνα μου και φροντίζω για τη σωστή και επαρκή ανάπτυξή της.
Ξεκουράζομαι. Απενοχοποιώ την ανάπαυση, την αργία. Μαθαίνω να απολαμβάνω την ησυχία, τους χαλαρούς ρυθμούς- τουλάχιστον ως αντιστάθμισμα σε μια πολύβουη καθημερινότητα.
Τρέφω την πνευματικότητά μου με ό,τι της κάνει καλό: θέατρο, μουσική, ένα καλό βιβλίο, μια καλή συζήτηση, διαλογισμό, ένας περίπατος στη φύση, για κάποιους η εκκλησία, για άλλους κάτι άλλο….
Απαριθμώντας τη θετικότητα, αναλογίζομαι πόσες χαρές- μικρές, απλές, προσβάσιμες – έχει η ζωή.
πηγη