του Phillip J. Watt
Όταν ζούμε σε ένα σύστημα που βασίζεται στην τεχνητή έλλειψη αγαθών είναι εύκολο να πιστέψουμε ότι η αφθονία και η ευημερία είναι σχεδόν αδύνατα, αλλά αυτό συμβαίνει επειδή πιθανότατα έχουμε λάθος ιδέα για το τι σημαίνει αληθινή αφθονία και ευημερία.
Οι ιδεολογίες που κυριαρχούν στο κοινωνικό μας τοπίο - ιδιαίτερα αποτελεσματικές - έχουν στρεβλώσει την συλλογική μας άποψη για το τι είναι σημαντικό και τι όχι. Για παράδειγμα, η υλιστική κουλτούρα μας, έχει δημιουργήσει μια πληθώρα θεμάτων που έχουν αποσπάσει την προσοχή των μαζών από την εναρμόνιση με τον φυσικό νόμο, τις ιερές αξίες και την αληθινή τους φύση.
Απλούστερα, ένα τεράστιο ποσοστό του πληθυσμού βρίσκεται σε μια διαρκή κατάσταση πόνου που προκαλείται από ένα σύνθετο μείγμα αυτο-καταχρηστικών επιλογών του τρόπου ζωής μας, καθώς και των γενικών προκλήσεων της ζωής μας στην σημερινή εποχή.
Αυτές οι προβληματικές καταστάσεις ύπαρξης περιλαμβάνουν, αλλά δεν περιορίζονται σε:
Τώρα βέβαια όλες αυτές οι ατομικές και κοινωνικές ασθένειες είναι είτε ένα άμεσο αποτέλεσμα, είτε επηρεάζονται σε μεγάλο βαθμό από, την εταιριοκρατία που επικρατεί σήμερα. Το βαθύ κράτος και η ολιγαρχική δομή του έχουν καταλάβει το σύστημα με τέσσερις, κυρίως, μεθόδους ελέγχου, που ονομάζονται τα 4M (Money, Media, Medicine, Management). Αυτά είναι τα χρήματα, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, η ιατρική επιστήμη (συμπεριλαμβανομένων των τροφίμων) και η διαχείριση (εκπαίδευση και κυβέρνηση).
Ουσιαστικά, έχουμε μια άρχουσα τάξη, όπως είχαμε πάντα, ωστόσο, για να εξακολουθούν να λειτουργούν θα πρέπει να κρύβονται, αλλιώς θα υπάρξει μια εξέγερση που η ανθρωπότητα δεν έχει δει ποτέ πριν.
Ευτυχώς, τα ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης και οι ερευνητές τους, σε συνδυασμό με τους πιο συνειδητούς πολίτες, έχουν σημειώσει σημαντική πρόοδο στην επέκταση της ευαισθητοποίησης των απαθών πολιτών που ζουν μέσα στην άγνοια. Αργά αλλά σταθερά η αλήθεια του άρρωστου και διεστραμμένου κόσμου μας αποκαλύπτεται σε μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων, μέχρι να σημειωθεί το σημείο καμπής όπου θα γίνει κοινή γνώση μέσα στην συλλογική συνείδηση της ανθρωπότητας.
Αυτός είναι ο λόγος που οι ελεγκτές της προπαγάνδας του Τύπου είναι νευρικοί, και δημοσιοποιούν ψευδή στοιχεία και γεγονότα για να μπερδέψουν περισσότερο μια πολύ ζαλισμένη κοινωνία.
Ωστόσο, ανεξάρτητα από αυτήν την παραπλανητική δικτατορία και την τοξικότητα που έχουν εξαπολύσει στις τοπικές κοινωνίες μας, τις οικογένειές μας και τους εαυτούς μας, ποτέ στην λεγόμενη «πολιτισμένη» ιστορία μας δεν είχαμε μια τέτοια ευκαιρία να γίνουμε ελεύθεροι. Αυτή είναι η πρώτη φορά όπου η πρόσβαση στις διαθέσιμες πληροφορίες είναι σχεδόν απεριόριστη, έτσι ώστε χρησιμοποιώντας την ορθή κρίση μας, μπορούμε να ενημερώνουμε σωστά τους εαυτούς μας για το τι είναι πραγματικά υγιεινό και ευεργετικό για την ύπαρξή μας και στη συνέχεια να μετατρέψουμε την γνώση σε δράση.
Γιατί, λοιπόν, δεν επιλέγουν περισσότεροι άνθρωποι να ζήσουν αυθεντικά; Πιθανότατα να υπάρχουν πολλοί λόγοι, καθώς υπάρχουν πολλοί άνθρωποι, αλλά μπορούμε να δούμε τους σημαντικότερους που είναι: η «νοοτροπία της αγέλης», η «γνωστική ασυμφωνία», το «τραύμα», το «σύνδρομο της Στοκχόλμης», η «πλύση εγκεφάλου» και η «τεμπελιά». Εν ολίγοις, οι περισσότεροι άνθρωποι απλά δεν καταλαβαίνουν ότι μπορούν να ζήσουν μια πραγματικά άφθονη ζωή αν απλά το επιλέξουν.
Κυρίως, εμείς που ζούμε στον δυτικό κόσμο, έχουμε γεννηθεί μέσα σε ένα καταναλωτικό πρότυπο που μας έχει αποσπάσει την προσοχή και δεν μας αφήνει ούτε να αναλογιστούμε εναλλακτικές λύσεις ακόμη και αν βιώνουμε συνεχή πόνο που οδηγεί σε μια μόνιμη υπαρξιακή κρίση. Αυτό συμβαίνει γιατί προγραμματιζόμαστε από μικρή ηλικία να πιστεύουμε ότι χρειαζόμαστε πολλά χρήματα για να ζήσουμε μια άφθονη ζωή και για να το κάνουμε αυτό χρειαζόμαστε μια επιτυχημένη καριέρα όπου θα πρέπει να ανταγωνιζόμαστε μεταξύ μας για την ελλιπή προσφορά χρήματος.
Επιπλέον, όλη αυτή η ανθυγιεινή ανταγωνιστικότητα σημαίνει ότι μπορούμε να κερδίσουμε σε ένα επίπεδο, αλλά με τι κόστος; Για αρχή, πάντα εις βάρος του άλλου, ανοίγοντας το κουτί της Πανδώρας των ρηχών κοινωνικών αλληλεπιδράσεων και δικαιολογιών για συμπεριφορές που έρχονται σε αντίθεση με τον χρυσό κανόνα. Στη συνέχεια, βέβαια, είναι πιθανό να θυσιάσουμε τον χρόνο μας, την ενέργεια μας, την υγεία μας και μερικές φορές ακόμη και το χτυποκάρδι μας για να παραμείνουμε στην κούρσα με τους αρουραίους.
Και ακόμα κι αν φτάσουμε στην συνταξιοδότηση, ένας αφύσικος αριθμός ατόμων, πεθαίνει λίγο μετά. Αυτό γίνεται πιθανότατα λόγω της απώλειας της αίσθησης σκοπού. Το υποσυνείδητο μυαλό κλείνει επειδή δεν ξέρει τι να κάνει με τον εαυτό του και το συσσωρευμένο στρες από όλα αυτά τα χρόνια κούρασης τελικά πλημμυρίζει το σώμα, προκαλώντας το να συντριβεί.
Σε κάθε περίπτωση, είναι αναπόφευκτο ότι χρειαζόμαστε χρήματα για να επιβιώσουμε και ο στόχος μας θα πρέπει να είναι να βρούμε ένα υγιές, ευτυχισμένο και δημιουργικό τρόπο για να τα αποκτήσουμε.
Ας πάμε όμως λίγο πίσω- τι είναι η αφθονία;
Από πλευράς του κοινωνικού συστήματος, αφθονία είναι να ζεις για να ευδοκιμήσεις και όχι για να επιβιώσεις. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο με την μετακίνηση από το νομισματικό σύστημα που ζούμε σήμερα σε ένα διαφορετικό σύστημα στο οποίο το σύνολο των βασικών αναγκών της ανθρωπότητας παρέχονται από μία αποκεντρωμένη, κοινοτική δομή. Μία οικονομία βασισμένη στους πόρους.
Αυτό φαίνεται να είναι αναπόφευκτο ούτως ή άλλως, καθώς πολλές θέσεις εργασίας που απαιτούν σήμερα ανθρώπινο δυναμικό για να εκτελεστούν σύντομα θα εκτελούνται από υπολογιστές, μηχανήματα ή / και ρομπότ. Είτε σας αρέσει είτε όχι, αυτή είναι η εποχή που ζούμε τώρα και ευτυχώς ή δυστυχώς δεν μπορούν να υπάρξουν δουλείες για όλους.
Τώρα βέβαια αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να συμβάλουμε στην κοινωνία, γιατί πάντα θα υπάρχει η ανάγκη για την διαχείριση των σχέσεων, την δημιουργική προσπάθεια και άλλες πολλές υπηρεσίες. Η διαφορά είναι ότι θα μπορούμε να δώσουμε στην κοινότητά μας κάτι με νόημα, δύναμη, ευελιξία και δικαιοσύνη.
Επίσης, χρειάζεται να κατανοήσουμε ότι η τεχνολογία δεν είναι κάτι κακό. Από το πρώτο εργαλείο που άναβε φωτιά μέχρι τις τεχνολογικές ανακαλύψεις που απολαμβάνουμε σήμερα, η τεχνολογία, μπορεί να κάνει τη ζωή μας πιο εύκολη και πιο γόνιμη, αν χρησιμοποιείται σωστά. Ως εκ τούτου, απελευθερώνοντας τους ανθρώπους από την δουλεία και την εγκόσμια καθημερινή ύπαρξη, έτσι ώστε σκόπιμες, δημιουργικές δραστηριότητες να μπορούν να συμβαίνουν ελεύθερα, είναι σαφώς ένας σοφός ελιγμός για το μέλλον της ανθρωπότητας.
Ωστόσο, για να συμβεί αυτό, χρειάζεται να συμβεί και μια σημαντική στροφή στη συλλογική αντίληψη του τι σημαίνει να ζεις μια άφθονη ζωή. Αντί για μια αφθονία σε απτά υλικά αγαθά, η οποία θα αυξήσει την κατανάλωση ρεύματος και θα μειώσει τους πλανητικούς πόρους μας με έναν άκρως μη βιώσιμο ρυθμό, θα πρέπει να επικεντρωθούμε στην αφθονία των άυλων αγαθών.
Αυτό σημαίνει ότι για να ζήσουμε αληθινά μια άφθονη ύπαρξη θα χρειαστούμε ένα πλούσιο μωσαϊκό από σωματική, συναισθηματική, ψυχολογική, φιλοσοφική, συμπεριφορική, κοινωνική, δημιουργική και πνευματική υγεία. Δεν υπάρχει υλικό υποκατάστατο για οποιεσδήποτε από αυτές τις πτυχές για την ανθρώπινη ζωή.
Έτσι καθώς ξεκινάμε να βαδίζουμε στο 2017 όπου η εσωτερική και εξωτερική τοξικότητα τρέχει αχαλίνωτη μέσα στην παγκόσμια κοινωνία μας, βάλτε σκοπό να γίνετε ένας πραγματικός ηγέτης για τον εαυτό σας και ένας αντάρτης του συστήματος, παρέχοντας αφθονία υγείας στον νου σας, στο σώμα σας και στο πνεύμα σας. Κανένας άλλος δεν μπορεί να το κάνει για σας. Και θα έχετε λόγους να ευχαριστείτε τον εαυτό σας.
Όταν ζούμε σε ένα σύστημα που βασίζεται στην τεχνητή έλλειψη αγαθών είναι εύκολο να πιστέψουμε ότι η αφθονία και η ευημερία είναι σχεδόν αδύνατα, αλλά αυτό συμβαίνει επειδή πιθανότατα έχουμε λάθος ιδέα για το τι σημαίνει αληθινή αφθονία και ευημερία.
Οι ιδεολογίες που κυριαρχούν στο κοινωνικό μας τοπίο - ιδιαίτερα αποτελεσματικές - έχουν στρεβλώσει την συλλογική μας άποψη για το τι είναι σημαντικό και τι όχι. Για παράδειγμα, η υλιστική κουλτούρα μας, έχει δημιουργήσει μια πληθώρα θεμάτων που έχουν αποσπάσει την προσοχή των μαζών από την εναρμόνιση με τον φυσικό νόμο, τις ιερές αξίες και την αληθινή τους φύση.
Απλούστερα, ένα τεράστιο ποσοστό του πληθυσμού βρίσκεται σε μια διαρκή κατάσταση πόνου που προκαλείται από ένα σύνθετο μείγμα αυτο-καταχρηστικών επιλογών του τρόπου ζωής μας, καθώς και των γενικών προκλήσεων της ζωής μας στην σημερινή εποχή.
Αυτές οι προβληματικές καταστάσεις ύπαρξης περιλαμβάνουν, αλλά δεν περιορίζονται σε:
- υποδούλωση μέσω χρεών
- ματαιοδοξία και εμμονή με την εικόνα κάποιου
- αγώνας μόνο για επιβίωση
- διαγενεακή φτώχεια
- φτώχεια του μυαλού και της καρδιάς
- εθισμούς στην ζάχαρη, στα τυχερά παιχνίδια, στα νόμιμα ή παράνομα ναρκωτικά κλπ
- έμμονη για τις ζωές άλλων ανθρώπων, συμπεριλαμβανομένων διασημοτήτων
- ανθυγιεινός ανταγωνισμός με τους άλλους
- απληστία και μια διαστρεβλωμένη αίσθηση δικαιωμάτων
- σπάνια αίσθηση ανιδιοτέλειας
- βαθιά άγνοια του πώς λειτουργεί η πραγματικότητα
- αναζήτηση για ψεύτικες εξουσίες
- κακή φυσική, συναισθηματική, ψυχολογική, φιλοσοφική, κοινωνική και πνευματική υγεία.
Τώρα βέβαια όλες αυτές οι ατομικές και κοινωνικές ασθένειες είναι είτε ένα άμεσο αποτέλεσμα, είτε επηρεάζονται σε μεγάλο βαθμό από, την εταιριοκρατία που επικρατεί σήμερα. Το βαθύ κράτος και η ολιγαρχική δομή του έχουν καταλάβει το σύστημα με τέσσερις, κυρίως, μεθόδους ελέγχου, που ονομάζονται τα 4M (Money, Media, Medicine, Management). Αυτά είναι τα χρήματα, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, η ιατρική επιστήμη (συμπεριλαμβανομένων των τροφίμων) και η διαχείριση (εκπαίδευση και κυβέρνηση).
Ουσιαστικά, έχουμε μια άρχουσα τάξη, όπως είχαμε πάντα, ωστόσο, για να εξακολουθούν να λειτουργούν θα πρέπει να κρύβονται, αλλιώς θα υπάρξει μια εξέγερση που η ανθρωπότητα δεν έχει δει ποτέ πριν.
Ευτυχώς, τα ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης και οι ερευνητές τους, σε συνδυασμό με τους πιο συνειδητούς πολίτες, έχουν σημειώσει σημαντική πρόοδο στην επέκταση της ευαισθητοποίησης των απαθών πολιτών που ζουν μέσα στην άγνοια. Αργά αλλά σταθερά η αλήθεια του άρρωστου και διεστραμμένου κόσμου μας αποκαλύπτεται σε μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων, μέχρι να σημειωθεί το σημείο καμπής όπου θα γίνει κοινή γνώση μέσα στην συλλογική συνείδηση της ανθρωπότητας.
Αυτός είναι ο λόγος που οι ελεγκτές της προπαγάνδας του Τύπου είναι νευρικοί, και δημοσιοποιούν ψευδή στοιχεία και γεγονότα για να μπερδέψουν περισσότερο μια πολύ ζαλισμένη κοινωνία.
Ωστόσο, ανεξάρτητα από αυτήν την παραπλανητική δικτατορία και την τοξικότητα που έχουν εξαπολύσει στις τοπικές κοινωνίες μας, τις οικογένειές μας και τους εαυτούς μας, ποτέ στην λεγόμενη «πολιτισμένη» ιστορία μας δεν είχαμε μια τέτοια ευκαιρία να γίνουμε ελεύθεροι. Αυτή είναι η πρώτη φορά όπου η πρόσβαση στις διαθέσιμες πληροφορίες είναι σχεδόν απεριόριστη, έτσι ώστε χρησιμοποιώντας την ορθή κρίση μας, μπορούμε να ενημερώνουμε σωστά τους εαυτούς μας για το τι είναι πραγματικά υγιεινό και ευεργετικό για την ύπαρξή μας και στη συνέχεια να μετατρέψουμε την γνώση σε δράση.
Γιατί, λοιπόν, δεν επιλέγουν περισσότεροι άνθρωποι να ζήσουν αυθεντικά; Πιθανότατα να υπάρχουν πολλοί λόγοι, καθώς υπάρχουν πολλοί άνθρωποι, αλλά μπορούμε να δούμε τους σημαντικότερους που είναι: η «νοοτροπία της αγέλης», η «γνωστική ασυμφωνία», το «τραύμα», το «σύνδρομο της Στοκχόλμης», η «πλύση εγκεφάλου» και η «τεμπελιά». Εν ολίγοις, οι περισσότεροι άνθρωποι απλά δεν καταλαβαίνουν ότι μπορούν να ζήσουν μια πραγματικά άφθονη ζωή αν απλά το επιλέξουν.
Κυρίως, εμείς που ζούμε στον δυτικό κόσμο, έχουμε γεννηθεί μέσα σε ένα καταναλωτικό πρότυπο που μας έχει αποσπάσει την προσοχή και δεν μας αφήνει ούτε να αναλογιστούμε εναλλακτικές λύσεις ακόμη και αν βιώνουμε συνεχή πόνο που οδηγεί σε μια μόνιμη υπαρξιακή κρίση. Αυτό συμβαίνει γιατί προγραμματιζόμαστε από μικρή ηλικία να πιστεύουμε ότι χρειαζόμαστε πολλά χρήματα για να ζήσουμε μια άφθονη ζωή και για να το κάνουμε αυτό χρειαζόμαστε μια επιτυχημένη καριέρα όπου θα πρέπει να ανταγωνιζόμαστε μεταξύ μας για την ελλιπή προσφορά χρήματος.
Επιπλέον, όλη αυτή η ανθυγιεινή ανταγωνιστικότητα σημαίνει ότι μπορούμε να κερδίσουμε σε ένα επίπεδο, αλλά με τι κόστος; Για αρχή, πάντα εις βάρος του άλλου, ανοίγοντας το κουτί της Πανδώρας των ρηχών κοινωνικών αλληλεπιδράσεων και δικαιολογιών για συμπεριφορές που έρχονται σε αντίθεση με τον χρυσό κανόνα. Στη συνέχεια, βέβαια, είναι πιθανό να θυσιάσουμε τον χρόνο μας, την ενέργεια μας, την υγεία μας και μερικές φορές ακόμη και το χτυποκάρδι μας για να παραμείνουμε στην κούρσα με τους αρουραίους.
Και ακόμα κι αν φτάσουμε στην συνταξιοδότηση, ένας αφύσικος αριθμός ατόμων, πεθαίνει λίγο μετά. Αυτό γίνεται πιθανότατα λόγω της απώλειας της αίσθησης σκοπού. Το υποσυνείδητο μυαλό κλείνει επειδή δεν ξέρει τι να κάνει με τον εαυτό του και το συσσωρευμένο στρες από όλα αυτά τα χρόνια κούρασης τελικά πλημμυρίζει το σώμα, προκαλώντας το να συντριβεί.
Σε κάθε περίπτωση, είναι αναπόφευκτο ότι χρειαζόμαστε χρήματα για να επιβιώσουμε και ο στόχος μας θα πρέπει να είναι να βρούμε ένα υγιές, ευτυχισμένο και δημιουργικό τρόπο για να τα αποκτήσουμε.
Ας πάμε όμως λίγο πίσω- τι είναι η αφθονία;
Από πλευράς του κοινωνικού συστήματος, αφθονία είναι να ζεις για να ευδοκιμήσεις και όχι για να επιβιώσεις. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο με την μετακίνηση από το νομισματικό σύστημα που ζούμε σήμερα σε ένα διαφορετικό σύστημα στο οποίο το σύνολο των βασικών αναγκών της ανθρωπότητας παρέχονται από μία αποκεντρωμένη, κοινοτική δομή. Μία οικονομία βασισμένη στους πόρους.
Αυτό φαίνεται να είναι αναπόφευκτο ούτως ή άλλως, καθώς πολλές θέσεις εργασίας που απαιτούν σήμερα ανθρώπινο δυναμικό για να εκτελεστούν σύντομα θα εκτελούνται από υπολογιστές, μηχανήματα ή / και ρομπότ. Είτε σας αρέσει είτε όχι, αυτή είναι η εποχή που ζούμε τώρα και ευτυχώς ή δυστυχώς δεν μπορούν να υπάρξουν δουλείες για όλους.
Τώρα βέβαια αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να συμβάλουμε στην κοινωνία, γιατί πάντα θα υπάρχει η ανάγκη για την διαχείριση των σχέσεων, την δημιουργική προσπάθεια και άλλες πολλές υπηρεσίες. Η διαφορά είναι ότι θα μπορούμε να δώσουμε στην κοινότητά μας κάτι με νόημα, δύναμη, ευελιξία και δικαιοσύνη.
Επίσης, χρειάζεται να κατανοήσουμε ότι η τεχνολογία δεν είναι κάτι κακό. Από το πρώτο εργαλείο που άναβε φωτιά μέχρι τις τεχνολογικές ανακαλύψεις που απολαμβάνουμε σήμερα, η τεχνολογία, μπορεί να κάνει τη ζωή μας πιο εύκολη και πιο γόνιμη, αν χρησιμοποιείται σωστά. Ως εκ τούτου, απελευθερώνοντας τους ανθρώπους από την δουλεία και την εγκόσμια καθημερινή ύπαρξη, έτσι ώστε σκόπιμες, δημιουργικές δραστηριότητες να μπορούν να συμβαίνουν ελεύθερα, είναι σαφώς ένας σοφός ελιγμός για το μέλλον της ανθρωπότητας.
Ωστόσο, για να συμβεί αυτό, χρειάζεται να συμβεί και μια σημαντική στροφή στη συλλογική αντίληψη του τι σημαίνει να ζεις μια άφθονη ζωή. Αντί για μια αφθονία σε απτά υλικά αγαθά, η οποία θα αυξήσει την κατανάλωση ρεύματος και θα μειώσει τους πλανητικούς πόρους μας με έναν άκρως μη βιώσιμο ρυθμό, θα πρέπει να επικεντρωθούμε στην αφθονία των άυλων αγαθών.
Αυτό σημαίνει ότι για να ζήσουμε αληθινά μια άφθονη ύπαρξη θα χρειαστούμε ένα πλούσιο μωσαϊκό από σωματική, συναισθηματική, ψυχολογική, φιλοσοφική, συμπεριφορική, κοινωνική, δημιουργική και πνευματική υγεία. Δεν υπάρχει υλικό υποκατάστατο για οποιεσδήποτε από αυτές τις πτυχές για την ανθρώπινη ζωή.
Έτσι καθώς ξεκινάμε να βαδίζουμε στο 2017 όπου η εσωτερική και εξωτερική τοξικότητα τρέχει αχαλίνωτη μέσα στην παγκόσμια κοινωνία μας, βάλτε σκοπό να γίνετε ένας πραγματικός ηγέτης για τον εαυτό σας και ένας αντάρτης του συστήματος, παρέχοντας αφθονία υγείας στον νου σας, στο σώμα σας και στο πνεύμα σας. Κανένας άλλος δεν μπορεί να το κάνει για σας. Και θα έχετε λόγους να ευχαριστείτε τον εαυτό σας.
Μετάφραση Επιστήμη του Πνεύματος
The Mind Unleashed
The Mind Unleashed
