Μερικές φορές αυτές οι λέξεις δεν είναι ξεκάθαρες, αλλά υπονοούνται από τα συμφραζόμενα ή τις προθέσεις της νοητικής μας συζήτησης, της κουβέντας εκείνης δηλαδή που κάνουμε με τον εαυτό μας.
Γράφει η ψυχοθεραπεύτρια Carolyn M. Ball.
Ποιες είναι αυτές οι λέξεις;
- Θα έπρεπε ή Όφειλα να
- Δε θα έπρεπε ή δεν όφειλα να
- Πρέπει
- Δεν μπορώ
- Πάντοτε
- Ποτέ
Κάθε φορά που χρησιμοποιούμε αυτές τις λέξεις εγκαταλείπουμε τις επιλογές μας και τη δύναμή μας. Κάνοντας το αυτό μάλλον ζούμε σύμφωνα με τους απόλυτους κανόνες για το καλό και το κακό, το σωστό και το λάθος που συνεπάγονται αυτές οι λέξεις και δεν παίρνουμε τις κατάλληλες αποφάσεις ούτε προβαίνουμε στις κατάλληλες επιλογές εκείνης της στιγμής. Βασιζόμενοι σε οδυνηρές καταστάσεις του παρελθόντος θεσπίζουμε κανόνες που φανταζόμαστε πως θα μας κρατήσουν μακριά από το να βιώσουμε μακριά από το να βιώσουμε εκείνο τον πόνο. Ή για να κερδίσουμε την αγάπη των γονιών μας προτιμάμε το απόλυτο που δημιούργησαν εκείνοι σύμφωνα με τις εμπειρίες που τους προσέφερε η δική τους ζωή.
Από τη στιγμή που θα αποφασίσουμε πως αυτοί οι κανόνες αποτελούν την αλήθεια σταματάμε να εξετάζουμε την ισχύ τους σε κάθε περίπτωση και απλώς πιστεύουμε ότι θα έπρεπε ή δεν μπορούμε να είμαστε ή να κάνουμε κάτι. Αυτοί οι κανόνες θεμελιώνονται πάνω στον φόβο μήπως επαληθευθεί ο φόβος του παρελθόντος.
Άλλες αποτρεπτικές φράσεις που μας εμποδίζουν να αλλάξουμε τη ζωή μας και να αποκτήσουμε αυτοπεποίθηση είναι :
Δοκίμασα τα πάντα. (Υπάρχουν πάντα μερικά πράγματα που δεν έχουμε δοκιμάσει. Υπάρχουν πάντα επιλογές).
πηγη
