Θυμάσαι τότε που γεννήθηκε ο αδελφός μου μανούλα και έδινες όλη σου την προσοχή και αγάπη σε εκείνον; Ήταν μικρός και φιλάσθενος,αλλά κι εγώ ήμουν μικρή και δεν καταλάβαινα…κι αυτό το εισέπραξα ως απόρριψη-θυμάσαι; Τώρα όμως σε βρήκα και τα φυλάς πρώτη! Να δούμε ο επόμενος-η που είναι,που είναι …Α!Να σε βρήκα !!
Θυμάσαι τότε πατερούλη που έλειπες πολλές ώρες από το σπίτι και γυρνούσες κατάκοπος και δεν μπορούσαμε να σου μιλήσουμε,ούτε να μας πάρεις αγκαλιά γιατί από την κούραση πολλές φορές κοιμόσουν στον καναπέ;..Και όταν κάποια στιγμή, εκεί γύρω στα εννέα μου χρόνια αποφάσισες να φύγεις για αρκετό διάστημα από το σπίτι για να εργασθείς -πάντα για το καλό μας-το εισέπραξα ως εγκατάλειψη! Θυμάσαι; Να όμως που σε βρήκα και σε έβγαλα από την κρυψώνα σου….!!!
Υπάρχει ακόμα ένας φίλος που είναι καλά κρυμμένος. Γυρίζω αρκετό χρόνο γύρω-γύρω και δεν τον βλέπω…αλλά να …! μια στιγμή κάτι αχνοφέγγει εκεί…Θυμάσαι τότε που φοβόμουν ότι θα μείνω χωρίς δουλειά και απολύθηκα; Θυμάσαι τότε που εκείνο το διάστημα η τράπεζα μου έστειλε εξώδικο για το σπίτι; Θυμάσαι; Κι όταν μέσα στις σκέψεις μου έλεγα τι αληθινά φοβόμουν τότε ξεπήδησε απο μέσα μου ότι στην πραγματικότητα πέρα απο τον φόβο της επιβίωσης φοβόμουν μήπως πεθάνω…Θυμάσαι; Τώρα όμως σε βρήκα και σε ξεσκεπάζω….Φτου ελευθερία !!!
Αν δεις μέσα σου θα καταλάβεις ότι το κέρδος και η ζημία-απώλεια σε κατευθύνουν στα βήματα της ζωής σου. Όταν συμβαίνει η απώλεια το «εγώ» αντιδρά και θέλει να κρατήσει τα πάντα όπως είναι. Ακόμα και το πέρασμα από την εφηβεία στην ενηλικίωση η από την εργένικη ζωή στον γάμο, αυτά είναι απώλεια από την μια και κέρδος από την άλλη. Συνεπώς κέρδος και ζημία-απώλεια είναι όψεις του ίδιου νομίσματος.
Ο φόβος του ανθρώπου για τον θάνατο είναι η πιο καλά κρυμμένη υποσυνείδητη απώλεια. Η ουσία του θανάτου είναι: αφήνω πίσω μου τον υλικό κόσμο και την προσκόλλησή μου στις αναμνήσεις. Κάθε φορά που θέλεις να ελέγχεις, να αγωνίζεσαι, να γαντζώνεσαι από πράγματα, χρήματα, ανθρώπους. Όταν για κάποιο λόγο αυτά φεύγουν, αντιτίθεσαι στην Συμπαντική Δύναμη που διατηρεί τα πάντα σε αρμονία. Το εργαλείο της απελευθέρωσής σου είναι η Εμπιστοσύνη.
Όταν αρχίζεις να βλέπεις ότι μέσα στις στάχτες αρχίζουν να αχνοφέγγουν οι ευκαιρίες, τότε σταδιακά αρχίζει να ανθίζει η εμπιστοσύνη. Έπειτα ξεκίνα να αναζητάς την άλλη όψη της απώλειας «όταν κοιτάς τις στάχτες κοίτα με προσοχή». Και τέλος άλλαξε τον ρόλο του θύματος, αντικατάστησε το παράπονο, την ενοχή, την κατηγόρια με την γνώση ότι είσαι προστατευμένος-η μέσα στην Ύπαρξη. Ό,τι έχει χαθεί έπρεπε για κάποιο λόγο να χαθεί, ήταν προορισμένο να φύγει, όχι γιατί η Ύπαρξη είναι σκληρή και αδιάφορη, αλλά επειδή κάθε σου βήμα προς το αληθινό είναι πολύτιμο. Πίσω από το κέρδος, την απώλεια υπάρχει το σταθερό φως της Αλήθειας, που λάμπει μέσα στα πάντα, κεντώντας την ενότητα με τις κλωστές του χάους!
