Skin Care: 4+1 μύθοι ομορφιάς καταρρίπτονται

Τα πιο συνηθισμένα λάθη στη ρουτίνα περιποίησης όλων των γυναικών

 

Μύθος #1: Όσο πιο πλούσια είναι μια κρέμα, τόσο καλύτερα δρα ενάντια στις ρυτίδες.
Πολλές από τις κρέμες ματιών που έχουν πολύ πλούσια υφή περιέχουν πετρελαιοειδή στοιχεία ή βαζελίνη, τα συστατικά των οποίων δεν απορροφόνται εύκολα από το δέρμα. Αντίθετα, αυτού του είδους οι κρέμες κάθονται στην επιφάνεια της επιδερμίδας, προκαλώντας πρήξιμο στην περιοχή κάτω από τα μάτια.

Μύθος #2: Το προϊόν τσούζει την επιδερμίδα, άρα δουλεύει.
Τα προιόντα που περιέχουν αλκοόλ είναι αυτά που προκαλούν το τσούξιμο στο δέρμα μας. Βρίσκεται συνήθως στα toner, υποσχόμενο να εξαφανίσει τους πόρους, τα μαύρα στίγματα και τα σπυράκια. Ακόμα κι αν αυτά τα προιόντα βοηθούν κάποιες φορές στην αντιμετώπιση της ακμής, ταυτόχρονα αφυδατώνουν το δέρμα σε βάθος, προκαλώντας μακρυπρόθεσμα κακό στην επιδερμίδα.

Μύθος #3: Μετά τον καθαρισμό, το δέρμα πρέπει να μας "τραβάει".
Τα μόνα που θα πρέπει να "τρίζουν" μετά τον καθαρισμό είναι τα τζάμια, και σίγουρα όχι το δέρμα σου. Όταν συμβαίνει αυτό, τότε το προιόν που χρησιμοποιείς είναι πολύ "βαρύ" για το δέρμα σου, αφαιρώντας μαζί με τους ρύπους και τα φυσικά λιπίδια που κρατούν την επιδερμίδα ενυδατωμένη. Επέλεξε απαλά καθαριστικά χωρίς σαπούνι, κατάλληλα για τον δικό σου τύπο δέρματος.

Μύθος #4: Τα προιόντα αντιγήρανσης πρέπει να ξεκινούν μετά την εμφάνιση των ρυτίδων.
Ακόμα και στην περιποίηση προσώπου είναι πάντα καλύτερη η πρόληψη. Φυσικά και δεν χρειάζεται μια κοπέλα στα 20 να χρησιμοποιεί βαριές κρέμες με ρετινόλη και άλλα δραστικά συστατικά ενάντια στις ρυτίδες, μπορεί όμως να χρησιμοποιήσει τα προιόντα που στοχεύουν τις πρώτες γραμμές έκφρασης, αλλά και να εφαρμόζει καθημερινά αντηλιακό για να κρατήσει μακριά τη φωτογήρανση.

Μύθος #5: Συστατικά με μεγάλα, δυσανάγνωστα ονόματα πρέπει να αποφεύγονται.
Οι περισσότεροι όταν βλέπουν μεγάλα ονόματα στη λίστα με τα συστατικά, υποθέτουν πως πρόκειται για χημικά τα οποία βλάπτουν το δέρμα. Αυτό που ίσως να μη γνωρίζουν είναι πως οι εταιρείες υποχρεούνται να αναγράφουν την λατινική ονομασία του φυτού από το οποίο προέρχεται το συστατικό. Έτσι, κατά πάσα πιθανότητα το μακρύ αυτό, δυσανάγνωστο στοιχείο είναι κάτι που ήδη γνωρίζεις -και αγαπάς- με άλλη ονομασία.
Πηγή : http://www.madamefigaro.gr